
NGA-AB
(kang Shekinah Myrrh sa iyang unang uha)
Ikaw--
pungpong nga silaw
sa akong kasadpan
mibutho lingiw
sa kawanangan,
mipahiluna
sa akong nahimugso
nga mga bukton.
Shhhh, hilom na.
Pasagdi ang sungog-
sungog nianang
mga bituon sa unahan.
Sige lang, ugma
mutugbong ko
sa Carbon
unya mohapit
dayon sa Colon
aron mopalit
og mga planetang
gagmay--kanang
mokidhat-kidhat
kon bugason
ang langit--
akong idayan-dayan
nimo-- akong bag-ong
kalibotan.
I wrote this poem three weeks after Kiny was born. True to these lines, she is one who cries a lot but gets quieted at the many wonders she sees in her new world--moon, stars, birds, dogs, cats, beaches, etc.
No comments:
Post a Comment